دانلود کتاب منم تیمور جهانگشا اثر تیمور لنگ

منم تیمور جهانگشا

منم تیمور جهانگشا-کتاب منم تیمور جهانگشا نوشته مارسل بریون می باشد و توسط ذبیح الله منصوری ترجمه گشته است.

اثر فوق در سال هزار و سیصد و هفتاد و دو به چاپ رسیده و در انتشارات کتابخانه مستوفی چاپ گشته است.

این نوشته با زبان فارسی و دارای تعداد چهارصد و چهل و چهار صفحه است.

منم تیمور جهانگشا اثری می باشد که شامل زندگی و خاطره های امیر تیمور گورکانی با قلم خود او نگاشته شده است.

او این اثر را در هفتاد سالگی نوشته است .

مارسل بریون پیش از جمع آوری و نگاشتن این اثر همه ی تاریخهای کهن را که راجع به تیمور لنگ نگاشته شده خواند .

و آن چیزی که به زبان عربی نوشته اند در متن اصلی قرائت نمود.

و تاریخ فارسی را در ترجمه های انگلیسی و فرانسوی و آلمانی مطالعه کرد و آغاز به جمع کردن و نگاشتن این کتاب نمود.

نسخه منحصر به فرد این کتاب به زبان فارسی در دست جعفر پاشا حکمران یمن بوده است .

و بعد از فوت جعفر پاشا نسخه مزبور به بازماندگان متوفی ماند تا این که کاتبی یک نسخه از روی آن اثر نگاشت و به هندوستان برد.

تیمور

تیمور گورکانی (۷۱۵–۷۸۳ ه‍.خ / ۷۳۶–۸۰۷ ه‍.ق / ۱۳۳۶–۱۴۰۵ م) فاتح تُرکی-مغولی.

نخستین امیر گورکانی (تیموری) و پایه‌گذار این دودمان شاهی است.

که در بیش‌تر سرزمین‌های آسیای مرکزی و غربی فرمان راند.

امپراتوری تیموری یا امپراتوری گورکانی دودمانی ترک‌تبار با فرهنگی ایرانی بود.

تیمور در زبان جغتایی به معنای «آهن» است و از او با القاب «امیر تیمور»، «تیمور لنگ»، «تیمور گورکانی» و «صاحبقران» یاد شده‌است.

عمدتاً از وی به خاطر فتوحات بی رحمانه از هند و روسیه تا دریای مدیترانه و برای دستاوردهای فرهنگی امپراتوری گورکانی یاد می‌شود.

تیمور پسر تراغای، از ملاکین شهر کَش فرارود بود. او در ۲۵ شعبان ۷۳۶ ه‍.ق (۷۱۴ ه‍.خ) در شهر کش به دنیا آمد.

طایفه‌اش از شاخهٔ «برلاس» فرارود بود، تیمور ادعا می‌کرد، که نسبش به چنگیز خان می‌رسد.

به گفتهٔ ابن عربشاه تاریخ‌نگار آن زمان، تیمور در زمان جنگ زخم برداشت و لنگ شد.

بنا بر روایات دیگر او در سال ۷۶۴ ه‍.ق (۷۴۱ ه‍.خ) بنا به استمداد «امیر سیستان» به کمک او شتافت و در جنگ با مخالفانش زخمی شد.

ولی پایش بعد از بهبود زخم، همچنان می‌لنگید.

شهرت تیمور از فتح خوارزم در سال ۷۸۱ ه‍.ق (۷۵۸ ه‍.خ) آغاز شد.

نقد و بررسی اجمالی:

تیمور در سال ۷۸۱ ه‍.ق خراسان را تسخیر کرد و در سال ۷۸۴ ه‍.ق (۷۶۱ ه‍.خ) گرگان، مازندران، سیستان و هرات را گشود و آل کرت را به تصرف درآورد.

در سال ۸۰۰ تیمور سرزمین فارس، بخشی از عراق و آذربایجان را گرفت و سلسلهٔ جلایریان را نیز منقرض کرد.

آنگاه رو به خزر نهاد و اهالی برخی از شهرهای آن را به قتل رساند.

در سال ۷۹۵ ه‍.ق بعد از انقراض مظفریان متوجه آسیای کوچک شد.

در سال ۸۰۰ (۷۷۶ ه‍.خ) هند را فتح کرد و دهلی را به تصرف درآورد.

با عثمانیان نیز جنگ‌ها کرد و در سال ۸۰۴ (۷۸۰ ه‍.خ) بایزید عثمانی را به اسارت بگرفت.

تیمور در سال ۸۰۷ (۷۸۳ ه‍.خ) به سمرقند پایتخت خویش برگشت.

عزم تسخیر چین را نمود ولی اجل مهلتش نداد و در سال ۸۰۷ (۷۸۳ ه‍.خ) در ۶۹ سالگی در قزاقستان درگذشت.

پس از مرگ تیمور فرزندان او به وصیتی که کرده بود مبنی بر اینکه پیرمحمد جهانگیر جانشینش شود، عمل نکردند.

و بین فرزندان و نوادگان اختلاف افتاد. این اختلافات باعث این شد روز به روز قدرت تیموریان کمتر شود و زمینه انحطاط آنان را فراهم آورد.

در نهایت حکومت تیموریان توسط شیبانیان از میان رفت.

دانلود این کتاب در پروبووکس